Zwarte toermalijn met mica

Hoogte: 9.5 cm
Breedte: 6.5 cm
Diepte: 3 cm
Gewicht: +/- 367g & 290g

Toermalijn is een mineraal uit de silicatefamilie dat voorkomt in verschillende kleuren. De zwarte kleur ontstaat door de aanwezigheid van ijzer in het kristalrooster. Mica, een veelvoorkomend mineraal, komt vaak samen voor met toermalijn en geeft het een glanzende uitstraling. Deze combinatie maakt de steen zowel visueel als geologisch interessant.

Chemische samenstelling: Zwarte toermalijn bestaat voornamelijk uit ijzerhoudende silicates en heeft de chemische formule (Na, Ca) (Fe²⁺, Mg)₃Al₆(BO₃)₃Si₆O₁₈(OH)₄. De zwarte kleur komt van de aanwezigheid van ijzerionen (Fe²⁺), terwijl mica (KAl₃Si₃O₁₀(OH)₂) vaak als een aparte mineralenlaag in de toermalijn voorkomt en zorgt voor de glans en schittering.

Kristalstructuur: Zwarte toermalijn heeft een hexagonale kristalstructuur, typisch voor de toermalijngroep. De kristallen groeien vaak in lange, prismatische vormen.

Hardheid: Zwarte toermalijn heeft een hardheid van 7 tot 7.5 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het relatief hard is en bestand tegen krassen van materialen met een lagere hardheid, maar het kan wel worden bekrast door materialen zoals topaas.

Transparantie en breking: De steen is meestal ondoorzichtig, hoewel sommige exemplaren doorschijnend kunnen zijn. De brekingsindex van toermalijn ligt tussen 1.620 en 1.650, wat bijdraagt aan de unieke schittering van de steen.

Vorming: Zwarte toermalijn met mica wordt vaak gevonden in pegmatieten, granieten en andere metamorf gesteenten. Het kristalliseert uit vloeistoffen rijk aan borium, silicium en ijzer, en de mica komt vaak in dunne lagen tussen de toermalijnkristallen voor.

Temperatuur- en lichtgevoeligheid: Zwarte toermalijn met mica is relatief stabiel en vertoont geen significante kleurveranderingen bij blootstelling aan licht of temperatuur. Toch is het altijd goed om voorzichtig om te gaan met intense hitte, aangezien dit het mineraal kan beschadigen.

Afkomst: Zwarte toermalijn met mica komt voor in verschillende delen van de wereld, maar is bijzonder bekend uit regio’s in Brazilië, de Verenigde Staten en Madagaskar. De steensoort wordt vaak gedolven in graniet- en pegmatietlagen, waar het zich vormt onder specifieke geologische omstandigheden.