Wulfeniet

Doosje: 3x3x3.5 cm
Gewicht: +/- 16-22g
Mapimi, Durango, Mexico

Wulfeniet is een mineraal dat bekendstaat om zijn levendige gele tot oranje kleur, vaak met een intense glans. Het is een mineraal dat zowel door geologen als mineralenverzamelaars gewaardeerd wordt vanwege zijn opvallende kleur en zeldzaamheid.

Chemische samenstelling: Wulfeniet heeft de chemische formule PbMoO₄, wat betekent dat het een loodmolybdaat is. Het bestaat uit lood (Pb), molybdeen (Mo) en zuurstof (O) en komt voor als een secundair mineraal in omgevingen waar molybdeensulfiden, zoals molybdeniet, worden geoxideerd. De aanwezigheid van molybdeen maakt wulfeniet een waardevol mineraal voor industriële toepassingen, zoals de winning van molybdeen, dat gebruikt wordt in legeringen en als katalysator.

Kristalstructuur: Wulfeniet heeft een tetragonale kristalstructuur, die zich uit in prismatische of piramidale kristallen. Deze kristallen zijn vaak goed gevormd en kunnen een glanzend oppervlak vertonen, wat het mineraal aantrekkelijk maakt voor mineralenverzamelaars. De kristallen kunnen ook in dichte aggregaten of korrels worden aangetroffen, wat bijdraagt aan de diversiteit in de vormen waarin wulfeniet voorkomt.

Hardheid: Wulfeniet heeft een hardheid van 3.5 tot 4 op de schaal van Mohs, wat betekent dat het een vrij zacht mineraal is. Dit maakt het gevoelig voor krassen door materialen met een hogere hardheid, zoals kwarts.

Transparantie en breking: Wulfeniet is meestal doorschijnend tot opaak, afhankelijk van de kwaliteit van het mineraal en de vorm waarin het voorkomt. Het heeft een brekingsindex tussen 2.00 en 2.05, wat bijdraagt aan de glans en de schittering van de steen wanneer het in goede kristallijne vorm voorkomt. De opvallende gele tot oranje kleur van wulfeniet is een van de belangrijkste kenmerken.

Vorming: Wulfeniet komt voor in oxidatiezones van molybdeenie- en koperhoudende ertsen, waar het zich vormt als een secundair mineraal door de afbraak van molybdeensulfiden. Het wordt vaak aangetroffen in geoden of scheuren in gesteente, waar het zich kan ontwikkelen in goed gevormde kristallen of in massieve aggregaten.

Temperatuur- en lichtgevoeligheid: Wulfeniet is relatief gevoelig voor temperatuurveranderingen en kan gedeeltelijk afbreken bij langdurige blootstelling aan hoge temperaturen. Het kan ook gevoelig zijn voor verkleuring bij langdurige blootstelling aan fel licht of extreme chemische omgevingen.

Afkomst: Wulfeniet wordt voornamelijk gedolven in mijngebieden die rijk zijn aan molybdeen, met belangrijke afzettingen in landen zoals Chili, de Verenigde Staten (bijvoorbeeld in de Staat Utah), Marokko, en Australië. Het mineraal is vernoemd naar de Oostenrijkse mineralogist Franz Xaver von Wulfen, die het in 1787 voor het eerst beschreef. De zeldzaamheid en de opvallende kleur van wulfeniet maken het een geliefd mineraal onder verzamelaars.